Πηγή http://aegeanews24.gr/default.asp?id=27&lg_id=1&Records=Details&_id=383503
Φέτος ο «Χορός της Παναγιάς», στην αυλή της Κεχαριτωμένης, την Κυριακή της Τυρινής (6/3/11), είχε κάτι από τα παλιά. Το έθιμο κρατάει χάρη στο Λύκειο Ελληνίδων.
Ο κόσμος ήταν πολύς. Αν όχι όπως πριν αρκετές δεκαετίες, όμως έδωσε ένα ικανοποιητικό «παρών». Αυτό που κάθε χρόνο και λιγοστεύει είναι η συμμετοχή των νέων στο χορό. Δεν υπάρχουν πια οι λεβέντες εκείνοι που θα σύρουν τον αρχοντικό Ίσο και να «καστανίσουν» την καλύμνικη σούστα – μόνο αυτοί οι δύο χοροί επιτρέπονται.
Η παραδοσιακή μας μουσική ήταν εξαιρετική με τα εγγόνια του πατριάρχη Καλύμνιου βιολιτζή Μικέ Τσουνιά. Και χωρίς να θέλουμε να συγκρίνουμε τη νέα γενιά οργανοπαικτών με το ιστορικό δίδυμο των αδελφών Μικέ και Μανόλη Τσουνιά (βιολί και λαούτο, αντίστοιχα), και τα νέα παιδιά έχουν ταλέντο, δεξιοτεχνία, αλλά και αγαπάνε πολύ τη μουσική μας παράδοση. Εκεί ήταν και ο γερόλυκος Μικές, για να χαρεί την ημέρα παίζοντας ένα Ίσο.
Οι απουσίες όμως ήταν κι αυτές αισθητές. Πρώτα-πρώτα, στην πλακόστρωτη αυλή της Παναγιάς των Τσικχουώ(ν) ελάχιστοι νέοι μπήκαν στο χορό. Και πάλι οι γυναίκες έσωσαν την κατάσταση. Η νέα γενιά κοριτσιών του Λυκείου Ελληνίδων Καλύμνου δίνει στο χορό ζωντάνια, φρεσκάδα και καθαρό καλύμνικο ύφος και ήθος. Οταν χορεύουν, δεν εκτελούν απλώς κινήσεις με ακρίβεια και δεξιοτεχνία, αλλά εκφράζονται. Ζούνε το χορό και δεν τον… χορταίνουν. Και, όπως σε κάθε τους χορευτική εμφάνιση, ήρθαν ντυμένες με τα καβάδια τους, ώστε ο «Χορός της Παναγιάς» στα Τσίκουδα να έχει κάτι από τα παλιά.
Αλλά, αν την απουσία των νέων αναπλήρωσαν οι κοπέλες του ΛΕΚ, η απουσία των τοπικών μας αρχόντων δε μπορούσε να αναπληρωθεί – το δημ. σ/λιο μιας και περνάει πολύ δύσκολες μέρες, μπορούσε να παραστεί στο Συγχώριο της Παναγιάς. Εκτός κι αν όλες τις πτέρυγες του δημ. σ/λίου πούμε ότι τις εκπροσώπησε ο δ.σ. της αξ. αντ/τευσης κ. Γιάννης Μαστροκούκος, που πήρε και τον «κάβο» και μαζί με το συνταξιούχο σφουγγαρά Μιχάλη Κασσάρα με τον ωραίο τους χορό έδωσαν ένα γνήσιο «Χωριανό» χρώμα. Από ανώτερα κλιμάκια πολιτικών ανδρών παρών ήταν ο τέως υπουργός κ. Γιάννης Βαληνάκης με τη σύζυγό του και τους τοπικούς πολιτικούς του φίλους.
Στις 5μμ ο χορός έκλεισε με τη συμβολική συμμετοχή δύο ρασοφόρων, για 5΄ λεπτά, του ιερέα Μουζουράκη στη θέση του μπροστελάτη – ως κοσμικός ήταν χορευτής του ΛΕΚ – και του ιερέα Γαννικουρή στον κύκλο του χορού.
Μετά το χορό, χτύπησε η καμπάνα για τον Κατανυκτικό Εσπερινό, τον πρώτο της Τεσσαρακοστής, το «Συγχώριο», καθότι στο τέλος της ακολουθίας ιερείς ασπάζονται τους λαϊκούς και συγχωρούν αλλήλους. Στο ιεροψαλτικό μέρος η ακολουθία είχε κατάνυξη και αρμονία, με τον άρχοντα πρωτοψάλτη κ. Γ. Χατζηθεοδώρου και τον κ. Γιάννη Λισγάρη να έχουν τη δ/νση των χορωδιών στα δύο αναλόγια.
Η Παναγιά του Χωριού, η Κεχαριτωμένη, διατηρεί την αίγλη της παλιάς μητρόπολης της Καλύμνου, και δικαίως θεωρείται ως ο ιστορικός φάρος της λαϊκής και εκκλησιαστικής παράδοσης της Καλύμνου.
argokalymnos.gr/
Φέτος ο «Χορός της Παναγιάς», στην αυλή της Κεχαριτωμένης, την Κυριακή της Τυρινής (6/3/11), είχε κάτι από τα παλιά. Το έθιμο κρατάει χάρη στο Λύκειο Ελληνίδων.
Ο κόσμος ήταν πολύς. Αν όχι όπως πριν αρκετές δεκαετίες, όμως έδωσε ένα ικανοποιητικό «παρών». Αυτό που κάθε χρόνο και λιγοστεύει είναι η συμμετοχή των νέων στο χορό. Δεν υπάρχουν πια οι λεβέντες εκείνοι που θα σύρουν τον αρχοντικό Ίσο και να «καστανίσουν» την καλύμνικη σούστα – μόνο αυτοί οι δύο χοροί επιτρέπονται.
Η παραδοσιακή μας μουσική ήταν εξαιρετική με τα εγγόνια του πατριάρχη Καλύμνιου βιολιτζή Μικέ Τσουνιά. Και χωρίς να θέλουμε να συγκρίνουμε τη νέα γενιά οργανοπαικτών με το ιστορικό δίδυμο των αδελφών Μικέ και Μανόλη Τσουνιά (βιολί και λαούτο, αντίστοιχα), και τα νέα παιδιά έχουν ταλέντο, δεξιοτεχνία, αλλά και αγαπάνε πολύ τη μουσική μας παράδοση. Εκεί ήταν και ο γερόλυκος Μικές, για να χαρεί την ημέρα παίζοντας ένα Ίσο.
Οι απουσίες όμως ήταν κι αυτές αισθητές. Πρώτα-πρώτα, στην πλακόστρωτη αυλή της Παναγιάς των Τσικχουώ(ν) ελάχιστοι νέοι μπήκαν στο χορό. Και πάλι οι γυναίκες έσωσαν την κατάσταση. Η νέα γενιά κοριτσιών του Λυκείου Ελληνίδων Καλύμνου δίνει στο χορό ζωντάνια, φρεσκάδα και καθαρό καλύμνικο ύφος και ήθος. Οταν χορεύουν, δεν εκτελούν απλώς κινήσεις με ακρίβεια και δεξιοτεχνία, αλλά εκφράζονται. Ζούνε το χορό και δεν τον… χορταίνουν. Και, όπως σε κάθε τους χορευτική εμφάνιση, ήρθαν ντυμένες με τα καβάδια τους, ώστε ο «Χορός της Παναγιάς» στα Τσίκουδα να έχει κάτι από τα παλιά.
Αλλά, αν την απουσία των νέων αναπλήρωσαν οι κοπέλες του ΛΕΚ, η απουσία των τοπικών μας αρχόντων δε μπορούσε να αναπληρωθεί – το δημ. σ/λιο μιας και περνάει πολύ δύσκολες μέρες, μπορούσε να παραστεί στο Συγχώριο της Παναγιάς. Εκτός κι αν όλες τις πτέρυγες του δημ. σ/λίου πούμε ότι τις εκπροσώπησε ο δ.σ. της αξ. αντ/τευσης κ. Γιάννης Μαστροκούκος, που πήρε και τον «κάβο» και μαζί με το συνταξιούχο σφουγγαρά Μιχάλη Κασσάρα με τον ωραίο τους χορό έδωσαν ένα γνήσιο «Χωριανό» χρώμα. Από ανώτερα κλιμάκια πολιτικών ανδρών παρών ήταν ο τέως υπουργός κ. Γιάννης Βαληνάκης με τη σύζυγό του και τους τοπικούς πολιτικούς του φίλους.
Στις 5μμ ο χορός έκλεισε με τη συμβολική συμμετοχή δύο ρασοφόρων, για 5΄ λεπτά, του ιερέα Μουζουράκη στη θέση του μπροστελάτη – ως κοσμικός ήταν χορευτής του ΛΕΚ – και του ιερέα Γαννικουρή στον κύκλο του χορού.
Μετά το χορό, χτύπησε η καμπάνα για τον Κατανυκτικό Εσπερινό, τον πρώτο της Τεσσαρακοστής, το «Συγχώριο», καθότι στο τέλος της ακολουθίας ιερείς ασπάζονται τους λαϊκούς και συγχωρούν αλλήλους. Στο ιεροψαλτικό μέρος η ακολουθία είχε κατάνυξη και αρμονία, με τον άρχοντα πρωτοψάλτη κ. Γ. Χατζηθεοδώρου και τον κ. Γιάννη Λισγάρη να έχουν τη δ/νση των χορωδιών στα δύο αναλόγια.
Η Παναγιά του Χωριού, η Κεχαριτωμένη, διατηρεί την αίγλη της παλιάς μητρόπολης της Καλύμνου, και δικαίως θεωρείται ως ο ιστορικός φάρος της λαϊκής και εκκλησιαστικής παράδοσης της Καλύμνου.
argokalymnos.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου