Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

Γουλιελμία Συρίγου -Μονιούδη

    Get this widget |     Track details  | eSnips Social DNA    

εκπομπή  αφιέρωμα στη Σαντορίνη της Γουλιελμίας -Συρίγου Μονιούδη, στο ραδιοφωνικό παραγωγό Βασίλη Μέτο, και στην εκπομπή του "Θάλασσα και Παράδοση".
Αναπαραγωγή της ύστερα από άδεια από το Ρ/Σ Topmelody Fm Σαντορίνης και την εκπομπή "Τσάρκα στα νησιά"

Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

Μαρινάτος, η Σαντορίνη, οι Θερμοπύλες, η Δακορώνια

αλήθεια τι σχέση μπορεί να έχουν ο Σπύρος Μαρινάτος με τις Θερμοπύλες, και την προσφάτως βραβευθείσα Αρχαιολόγο Φανουρία Δακορώνια; Μα φυσικά τη δική μας Σαντορίνη..... για του λόγου το αληθές προσέξτε το απόσπασμα από το άρθρο "Ζωντάνεψαν οι Θερμοπύλες"\ και θα με καταλάβετε::


"Από την Τετάρτη 30 Αυγούστου, η ιστορία ξαναζωντανεύει στις Θερμοπύλες, χάρη στο «Καινοτομικό Κέντρο Ιστορικής Ενημέρωσης», ένα ιδιαίτερο μουσείο, όπου δεν εκτίθενται καθόλου αρχαία ευρήματα, αλλά χρησιμοποιείται η τελευταία λέξη της τεχνολογίας, για να αφηγηθεί την ιστορία του τόπου με τρόπο σχεδόν βιωματικό.



Δρ Φανουρία Δακορώνια: Η γυναίκα «πίσω» από το μουσείο
ΠΙΣΩ από κάθε μεγάλο έργο κρύβονται πάντα κάποιοι εμπνευσμένοι οραματιστές. Στην περίπτωση του Καινοτομικού Κέντρου Ιστορικής Ενημέρωσης Θερμοπυλών, ο εμπνευσμένος οραματιστής είναι η Επίτιμη Έφορος Αρχαιοτήτων δρ Φανουρία Δακορώνια, στην οποία η Δήμαρχος Λαμιέων, Γιώργος Κοτρωνιάς, απένειμε τιμητική πλακέτα στην τελετή των εγκαινίων. Καταγόμενη από μεγάλες ναυτικές οικογένειες της Σαντορίνης, η δρ Δακορώνια κατάφερε να ταράξει με την παρουσία της τα λιμνάζοντα νερά της αρχαιολογικής έρευνας στη Φθιώτιδα της δεκαετίας του 1970 και μέσα σε μια εικοσαετία έφερε μια περιοχή άγνωστη μέχρι τότε αρχαιολογικά, στο προσκήνιο της διεθνούς βιβλιογραφίας. Είναι άλλωστε ο άνθρωπος στον οποίο οφείλουν την ίδρυση και τη λειτουργία τους ακόμη δύο αρχαιολογικά μουσεία, της Λαμίας και της Αταλάντης.
«Εκρηκτική και απρόβλεπτη σαν το ηφαίστειο, θυελλώδης σαν τους ανέμους του Αιγαίου, τολμηρή και αποφασιστική σαν τους μακρινούς της προγόνους, ανήσυχη και ριψοκίνδυνη σαν τους παππούδες της ναυτικούς», την περιγράφει η στενή της συνεργάτιδα Μαρία - Φωτεινή Παπακωνσταντίνου, Προϊσταμένη της ΙΔ΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων. «Με συστηματικές περιοδείες σε όλη την περιοχή αρμοδιότητας της Εφορείας στους νομούς Φθιώτιδας και Ευρυτανίας, εντόπισε νέους, άγνωστους αρχαιολογικούς χώρους, των οποίων έγινε καταγραφή, τοπογραφική αποτύπωση, φωτογράφηση και κήρυξη. Σε μερικούς από αυτούς διενεργήθηκαν και σωστικές ανασκαφές, οσάκις κινδύνευαν αρχαιότητες με καταστροφή ή σύληση.
Έχει συγγράψει πληθώρα επιστημονικών άρθρων, που έχουν δημοσιευθεί σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά στην Ελλάδα και το εξωτερικό, συμμετείχε σε πολλά διεθνή συνέδρια με ανακοινώσεις και έχει κληθεί να δώσει διαλέξεις αρχαιολογικού περιεχομένου σε πολλά ιδρύματα και Πανεπιστήμια του εξωτερικού και του εσωτερικού, όπως π.χ. στα Πανεπιστήμια της Οξφόρδης, του Λονδίνου, του Εδιμβούργου, του Μάρμπουργκ, του Μονάχου, του Βερολίνου, της Χαϊδελβέργης, του Κορνέλ της Νέας Υόρκης και Πρίνστον των Η.Π.Α., ενώ κατά διαστήματα παραδίδει μαθήματα στο Ινστιτούτο Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Σάλτσμπουργκ ως έκτακτη λέκτωρ, με αντικείμενο θέματα της εποχής του Χαλκού», ανέφερε στην ομιλία προς τιμήν της δρος Δακορώνια η κ. Παπακωνσταντίνου, προσθέτοντας ωστόσο ότι «μια ακαδημαϊκή και αποστασιοποιημένη παρουσίαση της Φανουρίας Δακορώνια, θα ακύρωνε την ίδια την προσωπικότητά της», καθώς, όπως καταλήγει η ίδια, «είναι αυτή που έδωσε περιεχόμενο στους τίτλους και στα αξιώματα, και δεν απορροφήθηκε ούτε καθορίστηκε από αυτά. Δεν εγκλωβίστηκε σε γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και κατάφερε με περιορισμένα μέσα, προσωπικό όραμα και άριστη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, να επιτελέσει ένα μεγάλο έργο».

[...] Αρχαιολογικός θησαυρός
ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ απόπειρες αρχαιολογικής διερεύνησης των στενών των Θερμοπυλών έγιναν το 1939 από τον καθηγητής Σπυρίδωνα Μαρινάτο, με χρηματοδότηση της φιλαρχαίου Αμερικανίδας Elisabeth Hamlin Hunt. Τα αποτελέσματα των πρώτων αυτών ανασκαφών ανακοινώθηκαν μάλιστα στο 6ο διεθνές συνέδριο Αρχαιολογίας στο Βερολίνο, που ήταν και το τελευταίο πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Το 1956 τοποθετήθηκε για πρώτη φορά φύλακας αρχαιοτήτων με έδρα τις Θερμοπύλες. «Η πρόσληψή του αποτελεί ένα σπάνιο δείγμα αίσθησης χιούμορ της δημόσιας διοίκησης», μας υπενθυμίζει και πάλι η δρ Δακορώνια, άριστη γνώστρια όχι μόνο της επίσημης Ιστορίας, αλλά και όλων των επιμέρους, «πικάντικων» ιστοριών που αφορούν τον ευρύτερο αρχαιολογικό χώρο των Θερμοπυλών.
«Ο φύλακας αυτός, ο κ. Λεωνίδας Κωνσταντόπουλος, επελέγη μεταξύ δύο υποψηφίων για τη θέση, εξαιτίας του ονόματός του! Ο Μαρινάτος είχε αποφανθεί ότι «ένας Λεωνίδας σύγχρονος ταιριάζει να φυλάει τις Θερμοπύλες»! Σήμερα, η αρχαιολογική σκαπάνη έχει φέρει στο φως πλήθος ευρημάτων από διαφορετικές χρονικές περιόδους, σε μεγάλη έκταση γύρω από τις Θερμοπύλες. Ερείπια υδραγωγείου και νερόμυλου, λείψανα στοάς και σταδίου που πιστεύεται ότι ανήκαν σε ναό της Δήμητρας που δεν έχει ακόμη εντοπιστεί, μπανιέρες στις θερμές πηγές, τείχη, λείψανα οικοδομημάτων, τάφων και οχυρωματικών κατασκευών, που φθάνουν μέχρι τους ρωμαϊκούς και βυζαντινούς χρόνους, ακόμη και χαρακώματα του 1897.
Η δρ Φανουρία Δακορώνια τονίζει ότι πολλά πρέπει να γίνουν ακόμη για την ανάδειξη και την προστασία του ιστορικού αυτού τόπου για τις ερχόμενες γενιές. «Σαν πρώτο βήμα πρέπει να γίνει ακριβής τοπογράφηση της περιοχής και καταγραφή των ερειπίων αρχαίων και νεωτέρων, της πανίδας, των πηγών και της γεωλογικής ιδιοσυγκρασίας της. Δεύτερο βήμα, να διευκρινιστεί και να λυθεί το ιδιοκτησιακό καθεστώς του χώρου, διότι είναι ανεπίτρεπτο μνημεία σαν την πηγή του Λεωνίδα (εκεί όπου είχαν πλυθεί οι 300 πριν από τη μάχη) ή το τείχος των Φωκέων, να διεκδικούνται από ιδιώτες».
Έχοντας αφιερώσει χρόνια ολόκληρα στις ανασκαφές, τις μελέτες και την αξιοποίηση της περιοχής, η δρ Δακορώνια επισημαίνει ότι «οι Θερμοπύλες είναι ένα μέγεθος που δεν είναι δυνατόν να τον διαχειριστεί κανείς στα χρονικά όρια μία θητείας είτε κυβερνήσεων είτε τοπικών Αρχών. Είναι ένα μέγεθος που ξεπερνά τις δυνατότητες και τα όρια μίας γενιάς ή μίας τοπικής υπηρεσίας. Ας πάρουμε σαν παράδειγμα ένα γειτονικό αρχαιολογικό χώρο, τους Δελφούς, οι οποίοι ερευνούνται και μελετώνται 120 χρόνια από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή. Είναι απορίας άξιον, πώς οι Θερμοπύλες, με την αίγλη και την παγκόσμια ακτινοβολία, δεν έχουν ελκύσει το ενδιαφέρον των μεγάλων επιστημονικών ιδρυμάτων».


Υ.Γ. Καλλιστορώντας: για συνδέστε νοηματικά το Ακρωτήρι μας με τις Θερμοπύλες ; χεχεχε

ASKOMANTOURA

fraggoulitakis mpaxes-sfyrohampiolo syrta fraggoulitakis mpaxes-sfyrohampiolo syrta

Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010

8η Παγκυκλαδική Συνάντηση:

Ενα ιδιαίτερο φεστιβάλ μόλις τελείωσε. Η 8η Παγκυκλαδική Συνάντηση λαικών Πνευστών που έγινε εξαιτίας του Τμήματος Πολιτισμού και Εκπαίδευσης που υπάγεται στην Νομαρχία Κυκλάδωνστη Σύρο. Μουσικοί από 15 νησιά με κατ ελάχιστον 4 μουσικούς συναντήθηκαν για ένα διημερο στη Σύρο. Η Σαντορίνη έδωσε το παρόν για άλλη μια φορά ( συνοδευόνταν και από μελετητή της Σαντορίνη) με τους : Γιάννη Πανταζή (τσαμπούνα - τουμπί- τραγούδι), Ραφαήλ Αρβανίτη (τσαμπούνα - τουμπί), (Νεκτάριο Αλεφραγκή ( Τσαμπούνα- τουμπί), και Επιφάνειο Αρβανίτη (τουμπί). Σκοποί και ήχοι από διάφορα νησιά, κάποιοι εντελώς ξεασμένοι, ακούστηκαν στο φεστιβάλ αυτό! Οι δύο στιγμές που ένοιωσα ότι το φεστιβαλ θα πάει καλά ήταν μέσα στο πλοίο που μας οδήγησε στη Σύρο μαζί με άλλα νησιά ήταν οι εξής: Η στιγμή του εν πλω καλωςορίσματος της ομάδας της Πάρου  από την αντίστοιχη της Σαντορίνης και της Νάξου...Θάλασσ....τσαμπούνα και γέλια συγκίνησης......Και αμέσως μετά, η στιγμή που ο μερακλής Μανώλης Πελέκης ( Ανάφη) είδε και γνώρισε μετά από 50 χρόνια τον φίλο του Γιάννη Ρούσσο από την Πάρο...... Το βράδυ της 1ης ημέρας σεργιανίσαμε στην πιάτσα της Άνω Σύρου πάντα τσαμπουνιστά! και παρακολουθήσαμε την ταινία " Λαικά Πνευστά του Αιγαίου". τη δεύτερη ημέρα έγινε το πρωι μια ιδιαίτερη συζήτηση για το θέμα του απολογισμού του φεστιβαλ. Ακούστηκαν όχι μόνο τα θετικά του φεστιβάλ ( ένωση πολιτισμών μουσικών,  συνάντηση των τσαμπουνιέρηδων, κ.ο.κ) αλλά και κάποιοι ενδοιασμοί Μέχρι και τελευταία στιγμή τρέχαμε για να προσπαθήσουμε να γίνει η Παγκυκλαδική , μιας και η ηγεσία της Νομαρχίας δεν θεωρούσε σωστό, αρχικά τη στήριξη του θεσμού. Εκτός των άλλων   συζητήθηκε και ο λόγος που δεν έγινε  στο προγραμματισμένο νησί αλλά στη Σύρο, μιας και η εκει Διοίκηση του νησιού δεν βοήθησε .... Ελπίζω του χρόνου αν συνεχιστεί ο θεσμός με την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου να ακουστούν όλοι οι ενδοιασμοί και οι προτάσεις ( όπως για πχ να υπάρχει εκπρόσωπος μελετητής από κάθε νησί ). Το βράδυ  περί τις 8 ώρες όσο το δυνατόν περισσότεροι εκπρόσωποι από τα νησιά μας ταξίδεψαν υπέροχα σε σκοπούς ιδιαίτερους ...... Η τρίτη ημέρα είχε την αναχώρηση των περισσότερων μουσικών μα και όσοι μείνανε για να φύγουν άλλες ώρες άφησαν τα σημάδια από την τσαμπούνα, το τουμπί, το σουραύλι κ.ο.κ σε όλα τα ρυμίδια της Ερμούπολης και όχι μόνο. Εννοείται ότι ύστερα από τις επίσημες εκδηλώσεις υπήρχαν και ανεπίσημες....( η αστυνομία μόνο σταμάτησε όσους άντεχαν μέχρι τις 8 το πρωι) Θα επανέλθω και με σχόλια και με βίντεο αλλά πάρτε μια πρώτη γεύση από πλευράς φωτογραφικής:






 Oι τσαμπουνιέρηδες στο Δήμο Ερμπούπολης
συγκλονιστική στιγμή.....

Οι τσαμπουνιέρηδες στο δημαρχείο Ερμούπολης
 τσαμπούνα.....

Τσαμπούνα

Η σύνδεση της τσαμπούνας 
με τις Σέρρες ( Μπουρδάνης πατέρας και γιος)

Μπουρβάνης Πατέρας και Υιός


σοφία κεφάλα
Σοφία Κεφάλα ( Πάρος)
Μιχάλης Κουνάνης - Αθανάσιος Στάθης (Μύκονος)
Μιχάλης Κουνάνης- ΑθανάσιοςΣτάθης

Η ομάδα της Σαντορίνης  ( Γιάννης Πανταζής - Ραφαήλ Αρβανίτης - Νεκτάριος Αλεφραγκής)
Η Σαντορινιά ομάδα

Νεκτάριος Αλεφραγκής ( ένας ποιμένας τόσο πραγματικός....) - Ρ. Αρβανίτης

Ρ.Αρβανίτης- Ν. Αλεφραγκής


Μανώλης Πελέκης - Γιάννης Ρούσσος
Μανώλης Καπετανάκης (Ανάφη)- Γιάννης Ρούσσος (Πάρος)


τσαμπούνα και τουμπί Σαντορίνης

τσαμπούνα και τουμπί Σαντορίνης


τσαμπούνα  Ανάφης

Τσαμπούνα Αναφιώτικη από τον μερακλή Μανώλη Πελέκη